بنیاد توسعه و عمران موقوفات کشور

مقدمه:

سال دهم هجرت که مسلمانان همراه پیامبر اکرم(ص) مراسم حج را به پایان رساندند و آن سال، بعدا «حجه الوداع » نام گرفت، پیامبر اکرم(ص) عازم مدینه گردید. فرمان حرکت صادر شد. هنگامی که کاروان به سرزمین «رابغ » در سه میلی جحفه که میقات حجاج است، رسید امین وحی در مکانی به نام «غدیرخم » فرود آمد. آیه:«یا ایها الرسول بلغ ما انزل الیک من ربک و ان لم تفعل فما بلغت رسالته والله یعصمک من الناس ».نازل شد که ای پیامبر، آنچه از طرف خدا فرستاده شده، به مردم ابلاغ کن. اگر این کار را نکنی، رسالت خود را تکمیل نکرده ای و خداوند تو را از گزند مردم حفظ خواهد کرد. سوره مائده، آیه دستور توقف در آن مکان صادر شد. همه مردم ایستادند. وقت ظهر هوا، بشدت گرم بود. پیامبر اکرم(ص) نماز ظهر را با جماعت خواند سپس در حالی که مردم دور او را گرفته بودند، بر روی نقطه بلندی که از جهاز شتران برپا شد، قرار گرفت و با صدای رسا خطبه خواند و سپس فرمود:

«مردم نزدیک است من دعوت حق را لبیک گویم و از میان شما بروم من مسؤولم و شما هم مسؤولید».

سپس مطالبی گرانبها بیان کرد و فرمود:

«من دو چیز نفیس در میان شما به امانت گذاردم، یکی کتاب خدا و دیگری عترت و اهل بیت من، این دو هرگز از هم جدا نشوند. مردم بر قرآن و عترت من پیشی نگیرید و در عمل به آنها کوتاهی نورزید که هلاک می شوید».

در این هنگام دست علی (ع) را گرفت و او را بلند کرد و به همه مردم معرفی نمود، سپس فرمود:

«سزاوارتر بر مؤمنان از خود آنان کیست؟ همگی گفتند: خدا و پیامبر او داناترند».

پیامبر اکرم(ص) فرمود:

«خدا، مولای من و من، مولای مؤمنانم و من بر آنها از خودشان اولی و سزاوارترم ».

بعد فرمود:

مَنْ کُنْتُ مَوْلَاهُ فَهَذَا عَلِیٌّ مَوْلَاهُ اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاهُ وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ وَ انْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ وَ اخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ.

«ای مردم هرکس من مولای اویم، علی مولای اوست، خداوندا کسانی را که علی را دوست دارند، دوست بدار و کسانی که او را دشمن دارند، دشمن دار و…»

سپس فرشته وحی نازل شد و آیه «الیوم اکملت لکم دینکم…» را نازل فرمود و آن روز در تاریخ اسلام جاودانه و حماسه ساز شد.

آری غدیر، روز حماسه جاوید، روز ولایت، روز امامت، روز وصایت، روز اخوت، روز رشادت و شجاعت و شهامت و حفاظت و رضایت و صراحت شناخته شد. روز نعمت، روز شکرگزاری، روز پیام رسانی، روز تبریک و تهنیت، روز سرور و شادی و هدیه فرستادن، روز عهد و پیمان و تجدید میثاق، روز تکمیل دین و بیان حق، روز راندن شیطان، روز معرفی راه و رهبر، روز آزمون، روز یاس دشمن و امیدواری دوست و خلاصه روز اسلام و قرآن و عترت، روزی که پیروان واقعی مکتب حیات بخش اسلام آن را گرامی می دارند و به همدیگر تبریک می گویند.

از احادیث بر می آید که ائمه: آن روز را جشن می گرفتند و در آن روز مراسم ویژه ای داشتند، شبیه مراسمی که ما ایرانیان امروز در عید نوروز داریم.

از فیاض بن محمد طوسی نقل شده: روز غدیر به حضور امام هشتم (ع) رسید. دید گروهی از افراد ویژه در خدمت حضرت هستند که امام آنان را برای افطار در خانه اش نگهداشت و به منزل آنان غذا و لباس و کفش و انگشتر و هدایای دیگر فرستاد و آن روز وضع او و اطرافیان او کاملا عوض شده بود و فضائل آن روز را برای آنان یادآوری می کرد. (بحار الانوار، ۹۷: ۱۱۲، ح ۸. )

در حدیث دیگری است: روزی از روزهای خلافت علی (ع) جمعه و عید غدیر به یک روز افتاد. امام (ع) خطبه مفصلی خواند و فرمود:

«این مجمع اکنون به پایان می رسد و شما همگی به خانه هایتان بر می گردید، بروید – خدای بر شما رحمت فرستد – و بر خانواده خود فراخ گیرید و به برادران خود نیکی کنید.

خداوند را بر این نعمت که شما را بخشیده است، سپاس گزارید. متحد شوید تا خدا کمکتان کند. نیکویی کنید تا خدا دوستیتان را پایدار کند. از نعمتهای خداداد، یکدیگر را هدیه فرستید.

خداوند در این روز چندین برابر دیگر عیدها پاداش دهد.

این گونه پاداش جز در این روز (غدیر) دیگر نخواهید یافت. نیکویی کردن در این روز مال را بسیار کند و عمر را زیاد.

مهربانی کردن باعث رحمت خدا شود و مهربانی او. در این روز به برادران و خاندان از مال خدا داده ببخشید، هر اندازه که بتوانید. همواره چهره خندان دارید. چون به یکدیگر رسیدید، شادمانی کنید، و خدا را بر نعمتهایش سپاس گوئید. بروید و به آنان که امیدشان به شماست، نیکی بسیار کنید در خورد و خوراک، خود و زیردستانتان یکسان باشید. این یکسانی و مساوات را تا جایی که توانایی دارید عملی سازید، که پاداش یک درهم در این روز، صد هزار درهم است و برکت به دست خداست.

روزه این روز را نیز خداوند مستحب قرار داده است و در برابر آن پاداشی بس بزرگ نهاده. اگر کسی در این روز، نیاز برادران خود را برآورد – پیش از تمنا و درخواست – و با میل و غبت خوبی کند، پاداش او چنان باشد که این روز را روزه داشته است و شب آن را با عبادت به بامداد رسانیده.

و هرکس در این روز به روزه داری افطاری دهد، چنان است که گویی دسته دسته مردم را افطاری داده است…

همین که به یکدیگر رسیدید همراه سلام، مصافحه کنید و نعمتی را که در این روز نصیبتان شده است به یکدیگر تبریک گویید. باید این سخنان را آن که بود و شنید به آن که نبود و نشنید، برساند. باید توانگران به سراغ مستمندان روند و قدرتمندان به دنبال ضعیفان، پیامبر(ص) مرا به این چیزها امر کرده است ».(ترجمه این روایت تا اینجا از استاد محمدرضا حکیمی است که از حماسه غدیر، ص ۷۱ گرفته شده است.) بعد امام(ع) خطبه جمعه را خواند و نماز جمعه را نماز عیدش قرار داد، بعد با فرزند و شیعیانش به منزل امام حسین (ع) برگشت که غذا آماده کرده بودند و آن شیعیان نیازمند و بی نیاز با هدایای او به طرف خانواده خود برگشتند. (بحار الانوار ۹۷: ۱۱۷.)

غدیر در قرآن
الیوم کملت لکم دینکم  و اتممت علیکم نعمتى  و رضیت لکم الاسلام دینا . ( مائده : .۳ )
روز غدیر خم دین شما را به حد کمال رساندم و نعمتم را بر شما تمام کردم و اسلام را بعنوان دین براى شما پسندیدم .

۱ـ عید خلافت و ولایت
روى زیاد بن محمد قال :
دخلت على ابى عبد الله (ع) فقلت :
للمسلمین عید غیر یوم الجمعه والفطر والاضحى ؟
قال : نعم، الیوم الذى نصب فیه رسول الله (ص) امیرالمؤمنین (ع) . مصباح المتهجد : .۷۳۶
زیاد بن محمد گوید :

بر امام صادق (ع) وارد شدم و گفتم: یا مسلمانان عیدى غیر از عید قربان و عید فطر و جمعه دارند؟ امام (ع) فرمود :
آرى، روزى که رسول خدا (ص) امیرمؤمنان (ع) را ( به خلافت و ولایت ) منصوب کرد .

۲ـ برترین عید امت

قال رسول الله (ص) :
یوم غدیر خم افضل اعیاد امتى و هو الیوم الذى امرنى الله تعالى ذکره فیه بنصب اخى على بن ابى طالب علما لامتى، یهتدون به من بعدى و هو الیوم الذى کمل الله فیه الدین و اتم على امتى فیه النعمه و رضى لهم الاسلام دینا. ( امالى صدوق : ۱۲۵، ح .۸ )
رسول خدا (ص) فرمود :
روز غدیر خم برترین عید هاى امت من است و آن روزى است که خداوند بزرگ دستور داد؛ آن روز برادرم على بن ابى طالب را به عنوان پرچمدار ( و فرمانده ) امتم منصوب کنم، تا بعد از من مردم توسط او هدیت شوند، و آن روزى است که خداوند در آن روز دین را تکمیل و نعمت را بر امت من تمام کرد و اسلام را به عنوان دین براى آنان پسندید .

۳ـ عید بزرگ خدا
عن الصادق (ع) قال :
هو عید الله الکبر ، و ما بعث الله نبیا الا و تعید فى هذا الیوم و عرف حرمته و اسمه فى السماء یوم العهد المعهود و فى الارض یوم المیثاق المأخوذ و الجمع المشهود. ( وسائل الشیعه ، ۵: ۲۲۴، ح .۱ )

امام صادق (ع) فرمود :
روز غدیر خم عید بزرگ خداست، خدا پیامبرى مبعوث نکرده، مگر ینکه این روز را عید گرفته و عظمت آن را شناخته و نام این روز در آسمان، روز عهد و پایمان و در زمین، روز پایمان محکم و حضور همگانى است .

۴ـ عید ولایت
قیل لابى عبد الله (ع) :
للمؤمنین من الاعیاد غیر العیدین و الجمعه ؟
قال: نعم لهم ما هو اعظم من هذا، یوم اقیم امیرالمؤمنین (ع) فعقد له رسول الله الولیه فى اعناق الرجال والنساء بغدیر خم. ( وسائل الشیعه ، ۷: ۳۲۵، ح .۵ )

به امام صادق (ع) گفته شد :
یا مؤمنان غیر از عید فطر و قربان و جمعه عید دیگرى دارند ؟ فرمود :
آرى ، آنان عید بزرگتر از اینها هم دارند و آن روزى است که امیرالمؤمنین (ع) در غدیر خم بالا برده شد و رسول خدا مسأله ولایت را بر گردن زنان و مردان قرار داد .

۵ـ روز تجدید بیعت
عن عمار بن حریز قال دخلت على ابى عبد الله (ع) فى  یوم الثامن عشر من ذى الحجه فوجدته صائما فقال لى :
هذا یوم عظیم عظم الله حرمته على المؤمنین و کمل لهم فیه الدین و تمم علیهم النعمه و جدد لهم ما أخذ علیهم من العهد و المیثاق.( مصباح المتهجد : .۷۳۷ )

عمار بن حریز گوید :
روز هجدهم ماه ذیحجه خدمت امام صادق (ع) رسیدم و آن حضرت را روزه یافتم . امام به من فرمود : امروز ، روز بزرگى است ، خداوند به آن عظمت داده و آن روز دین مؤمنان را کامل ساخت و نعمت را بر آنان تمام نمود و عهد و پایمان قبلى را تجدید کرد .

۶ـ عید آسمانى
قال الرضا (ع) : حدثنى ابى ، عن ابیه (ع) قال :
إن یوم الغدیر فى السماء اشهر منه فى الارض . ( مصباح المتهجد : .۷۳۷ )

امام رضا (ع) فرمود :
پدرم به نقل از پدرش ( امام صادق (ع) ) نقل کرد که فرمود :روز غدیر در آسمان مشهورتر از زمین است .

۷ـ عید بى  نظیر
قال على (ع) :
إن هذا یوم عظیم الشأن ، فیه وقع الفرج ، ورفعت الدرج و وضحت الحجج و هو یوم الیضاح والافصاح من المقام الصراح ، و یوم کمال الدین و یوم العهد المعهود … ( بحارالانوار ، ۹۷: .۱۱۶ )

على (ع) فرمود :
امروز ( عید غدیر ) روز بس بزرگى است .
در این روز گشایش رسیده و منزلت ( کسانى که شایسته آن بودند ) بلندى گرفت و برهان هاى خدا روشن شد و از مقام پاک با صراحت سخن گفته شد و امروز روز کامل شدن دین و روز عهد و پایمان است .

۸ـ عید پربرکت
عن الصادق (ع) :
والله لو عرف الناس فضل هذا الیوم بحقیقته لصافحتهم الملائکه فى کل یوم عشر مرات …
و ما اعطى الله لمن عرفه ما لیحصى بعدد . ( مصباح المتهجد : .۷۳۸ )

امام صادق (ع) فرمود :
به خدا قسم اگر مردم فضیلت واقعى « روز غدیر » را مى شناختند ، فرشتگان روزى ده بار با آنان مصافحه مى  کردند و بخشش هاى خدا به کسى  که آن روز را شناخته ، قابل  شمارش نیست .

۹ـ عید فروزان
قال ابو عبد الله (ع) :
… و یوم غدیر بین الفطر والاضحى  و یوم الجمعه کالقمر بین الکوکب . ( اقبال سید بن طاووس : .۴۶۶ )

امام صادق (ع) فرمود :
… روز غدیر خم در میان روز هاى عید فطر و قربان و جمعه همانند ماه در میان ستارگان است .

۱۰ـ یکى  از چهار عید الهى
قال ابو عبد الله (ع) :
اذا کان یوم القیامه زفت اربعه یام الى  الله عز و جل کما تزف العروس الى خدرها :
یوم الفطر و یوم الاضحى و یوم الجمعهو یوم غدیر خم . ( اقبال سید بن طاووس : .۴۶۶ )

امام صادق (ع) فرمود :
هنگامى که روز قیامت برپا شود چهار روز بسرعت بسوى خدا مى  شتابند همانطور که عروس به حجله اش بسرعت مى رود .
آن روزها عبارتند از :
روز عید فطر و قربان و جمعه و روز غدیر خم .

۱۱ـ روز پیام و ولایت
قال رسول الله (ص) :
یا معشر المسلمین لیبلغ الشاهد الغائب، اوصى من آمن بى و صدقنى بولیه على ، الا ان ولیه على ولایتى و ولایتى ولیه ربى ، عهدا عهده الى ربى و أمرنى أن أبلغکموه . ( بحارالانوار ۳۷: ۱۴۱، ح .۳۵ )

رسول خدا (ص) ( در روز غدیر ) فرمود :
اى مسلمانان! حاضران به غیبان برسانند: کسى را که به من ایمان آورده و مرا تصدیق کرده است ، به ولایت على سفارش مى  کنم ، آگاه باشید ولایت على ، ولایت من است و ولایت من ، ولایت خداى من است . این عهد و پایمانى بود از طرف پروردگارم که فرمانم داد تا به شما برسانم .

۱۲ـ روز اطعام
قال ابو عبد الله (ع) :
… و انه الیوم الذى اقام رسول الله (ص) علیا (ع) للناس علما و ابان فیه فضله و وصیه فصام شکرا لله عزوجل ذلک الیوم و انه لیوم صیام و اطعام و صله الاخوان و فیه مرضاه الرحمن ، و مرغمه الشیطان . ( وسائل الشیعه ۷: ۳۲۸، ضمن حدیث .۱۲ )

امام صادق (ع) فرمود :
عید غدیر ، روزى است که رسول خدا (ص) على (ع) را بعنوان پرچمدار براى مردم برافراشت و فضیلت او را در این روز آشکار کرد و جانشین خود را معرفى کرد ، بعد بعنوان سپاسگزارى از خداى بزرگ آن روزه را روزه گرفت و آن روز ، روز روزه  دارى و عبادت و طعام دادن و به دیدار برادران دینى رفتن است . آنروز روز کسب خشنودى خداى مهربان و به خاک مالیدن بینى شیطان است .

۱۳ـ روز هدیه
عن امیر المؤمنین (ع) قال :
… اذا تلاقیتم فتصافحوا بالتسلیم و تهابوا النعمه فى  هذا الیوم ، و لیبلغ الحاضر الغائب ، والشاهد البین ، ولیعد الغنى الفقیر و القوى على الضعیف امرنى رسول الله (ص) بذلک . ( وسائل الشیعه ۷: .۳۲۷ )

امیر المؤمنین (ع) ( در خطبه روز عید غدیر ) فرمود :
وقتى که به همدیگر رسیدید همراه سلام ، مصافحه کنید ، و در این روز به یکدیگر هدیه بدهید ، این سخنان را هر که بود و شنید ، به آن که نبود برساند ، توانگر به سراغ مستمند برود ، و قدرتمند به یارى ضعیف ، پیامبر مرا به این چیزها امر کرده است .

۱۴ـ روز کفالت
عن امیر المؤمنین (ع) قال :
… فکیف بمن تکفل عددا من المؤمنین والمؤمنات و أنا ضمینه على  الله تعالى الامان من الکفر والفقر ( وسائل الشیعه ۷: .۳۲۷ )

امیر مؤمنان (ع) فرمود :
… چگونه خواهد بود حال کسى که عهده  دار هزینه زندگى تعدادى از مردان و زنان مؤمن ( در روز غدیر ) باشد ، در صورتى که من پیش خدا ضامنم که از کفر و تنگدستى در امان باشد .

۱۵ـ روز سپاس و شادى
قال ابو عبد الله (ع) :
… هو یوم عباده و صلوه و شکر لله و حمد له ، و سرور لما من الله به علیکم من ولایتنا ، و انى احب لکم ان تصوموه . ( وسائل الشیعه ۷: ۳۲۸، ح .۱۳ )

امام صادق (ع) فرمود :
عید غدیر ، روز عبادت و نماز و سپاس و ستایش خداست و روز سرور و شادى است به خاطر ولایت ما خاندان که خدا بر شما منت گذارد و من دوست دارم که شما آن روز را روزه بگیرید .

۱۶ـ روز نیکوکارى
عن الصادق (ع) :
… و لدرهم فیه بألف درهم لإخوانک العارفین ، فأفضل على اخوانک فى هذا الیوم و سر فیه کل مؤمن و مؤمنه . ( مصباح المتهجد : .۷۳۷ )

از امام صادق (ع) نقل شده که فرمود :
یک درهم به برادران با ایمان و معرفت ، دادن در روز عید غدیر برابر هزار درهم است ، بنابرین در این روز به برادرانت انفاق کن و هر مرد و زن مؤمن را شاد گردان .

۱۷ـ روز سرور و شادى
قال ابو عبد الله (ع) :
انه یوم عید و فرح و سرورو یوم صوم شکرا لله تعالى. ( وسائل الشیعه ۷: ۳۲۶، ح .۱۰ )

امام صادق (ع) فرمود :
عید غدیر ، روز عید و خوشى و شادى است و روز روزه دارى به عنوان سپاس نعمت الهى است .

۱۸ـ روز تبریک و تهنیت
قال على (ع) :
عودوا رحمکم الله بعد انقضاء مجمعکم بالتوسعه على عیالکم ، والبر باخوانکم و الشکر لله عزوجل على ما منحکم، و اجتمعوا یجمع الله شملکم ، و تباروا یصل الله الفتکم ، و تهانؤا نعمه الله کما هنا کم الله بالثواب فیه على أضعاف الاعیاد قبله و بعده الا فى مثله… ( بحارالانوار ۹۷: .۱۱۷ )

على (ع) فرمود :
بعد از پایان گردهم آیى خود ( در روز غدیر ) به خانه برگردید ، خدا بر شما رحمت فرستد . به خانواده خود گشایش و توسعه دهید ، به برادران خود نیکى کنی، خداوند را بر این نعمت که شما را بخشیده است، سپاس گزارید، متحد شوید تا خدا به شما وحدت بخشد، نیکویى کنید تا خدا دوستیتان را پایدار کند، به همدیگر نعمت خدا را تبریک بگوئید، همانطور که خداوند در این روز با چندین برابر عید هاى دیگر پاداش دادن به شما تبریک گفته، این گونه پاداش ها جز در روز عید غدیر نخواهد بود .

۱۹ـ روز درود و برائت
روى الحسن بن راشد عن ابى عبد الله (ع) قال :
قلت : جعلت فدک، للمسلمین عید غیرالعیدین؟ قال: نعم، یا حسن! اعظمهما و اشرفهما، قال: قلت له: و أى یوم هو ؟
قال : یوم نصب امیرالمؤمنین (ع) فیه علما للناس.
قلت له : جعلت فدک وما ینبغى لنا ان نصنع فیه؟
قال : تصومه یا حسن و تکثر الصلوه على محمد و آله فیه و تتبرأ الى الله، ممن ظلمهم، فان الانبیاء کانت تأمر الاوصیاء بالیوم الذى کان یقام فیه الوصى ان یتخذ عیدا. ( مصباح المتهجد : .۶۸۰ )

حسن بن راشد گوید :
به امام صادق (ع) گفتم: یا مسلمانان بجز آن دو عید، عید دیگرى هم دارند؟ فرمود: بله، بزرگترین و بهترین عید. گفتم: کدام روز است ؟
فرمود : روزى که امیرمؤمنان بعنوان پرچمدار مردم منصوب شد.
گفتم: فدایت شوم در آن روز سزاوار است، چه کنیم؟ فرمود: روزه بگیر و درود برمحمد و آل او بفرست و از ستمگران به آنان برائت بجوى، زیرا پیامبران به جانشینان دستور مى دادند که روزى را که جانشین انتخاب مى شود، عید بگیرند.

۲۰ـ عید اوصیاء
عن ابى عبد الله (ع) قال :
… تذکرون الله عز ذکره فیه بالصیام والعباده و الذکر لمحمد و آل محمد ، فان رسول الله (ص) اوصى امیرالمؤمنین ان یتخذ ذلک الیوم عیدا، و کذلک کانت الانبیاء تفعل، کانوا یوصون أوصیائهم بذلک فیتخذونه عیدا. ( وسائل الشیعه ۷: ۳۲۷، ح .۱ )

امام صادق (ع) فرمود :
در روز عید غدیر، خدا را با روزه و عبادت و یاد پیامبر و خاندان او یادآورى کنید، زیرا رسول خدا به امیرالمؤمنین سفارش کرد که آن روز را عید بگیرد، همینطور پیامبران هم به جانشینان خود سفارش مى  کردند که آن روز را عید بگیرند، آنان هم چنین مى  کردند .

۲۱ـ روز گشایش و درود
عن ابى عبد الله (ع) قال :
والعمل فیه یعدل ثمانین شهرا، و ینبغى ان یکثر فیه ذکر الله عزوجل، والصلوه على النبى (ص)، و یوسع الرجل فیه على عیاله. ( وسائل الشیعه ۷: ۳۲۵، ح .۶ )

امام صادق (ع) فرمود :
ارزش عمل در آن روز ( عید غدیر ) برابر با هشتاد ماه است، و شایسته است آن روز ذکر خدا و درود بر پیامبر (ص) زیاد شود، و مرد، بر خانواده خود توسعه دهد .

۲۲ـ روز دیدار رهبرى
عن مولانا ابى الحسن على بن محمد (ع) قال لابى اسحاق:
و یوم الغدیر فیه اقام النبى (ص) أخاه علیا علما للناس و اماما من بعده، [ قال  ] قلت: صدقت جعلت فدک، لذلک قصدت، اشهد انک حجه الله على خلقه. ( وسائل الشیعه ۷: ۳۲۴، ح .۳ )

امام هادى (ع) به ابواسحاق فرمود :
در روز غدیر پیامبر اکرم (ص) برادرش على (ع) را بلند کرد و به عنوان پرچمدار ( و فرمانده ) مردم و پیشواى بعد از خودش معرفى کرد .
ابواسحاق گفت: عرض کردم، فدایت شوم راست فرمودى. به خاطر همین به زیارت و دیدار شما آمدم، گواهى مى دهم که تو حجت خدا بر مردم هستى .

۲۳ـ روز تکبیر
عن على بن موسى الرضا (ع) :
من زار فیه مؤمنا أدخل الله قبره سبعین نورا و وسع فى قبره و یزور قبره کل یوم سبعون ألف ملک و یبشرونه بالجنه. ( اقبال الاعمال : .۷۷۸ )

امام رضا (ع) فرمود :
کسى که در روز ( غدیر ) مؤمنى را دیدار کند، خداوند هفتاد نور بر قبر او وارد مى کند و قبرش را توسعه مى دهد و هر روز هفتاد هزار فرشته قبر او را زیارت مى کنند و او را به بهشت بشارت مى دهند .

۲۴ـ روز دیدار و نیکى
قال الصادق (ع) :
ینبغى لکم ان تتقربوا الى الله تعالى بالبر و الصوم و الصلوه و صله الرحم و صله الاخوان، فان الانبیاء علیهم السلام کانوا اذا اقاموا اوصیاء هم فعلوا ذلک و امروا به. ( مصباح المتهجد : .۷۳۶ )

امام صادق (ع) فرمود :
شایسته است با نیکى کردن به دیگران و روزه و نماز و بجاآوردن صله رحم و دیدار برادران ایمانى به خدا نزدیک شوید، زیرا پیامبران زمانى که جانشینان خود را نصب مى  کردند، چنین مى کردند و به آن توصیه مى فرمودند .

۲۵ـ نماز در مسجد غدیر
عن ابى عبد الله (ع) قال :
انه تستحب الصلوه فى مسجد الغدیرلان النبى (ص) اقام فیه امیر المؤمنین (ع) و هو موضع اظهرالله عزوجل فیه الحق. ( وسائل الشیعه ۳: .۵۴۹ )

امام صادق (ع) فرمود :
نماز خواندن در مسجد غدیر مستحب است، چون پیامبر اکرم (ص) در آنجا امیرمؤمنان (ع) را معرفى و منصوب کرد. و آنجایی است که خداى بزرگ، حق را آشکار کرد .

۲۶ـ نماز روز غدیر
عن ابى عبد الله (ع) قال :
و من صلى فیه رکعتین اى وقت شاء و افضله قرب الزوال و هى الساعه التى اقیم فیها امیرالمؤمنین (ع) بغدیر خم علما للناس و… کان کمن حضر ذلک الیوم… ( وسائل الشیعه ۵: ۲۲۵، ح .۲ )

امام صادق (ع) فرمود :
کسى که در روز عید غدیر هر ساعتى که خواست، دو رکعت نماز بخواند و بهتر ینست که نزدیک ظهر باشد که آن ساعتى است که امیرالمؤمنین(ع) در آن ساعت در غدیر خم به امامت منصوب شد، ( هر که چنین کند ) همانند کسى است که در آن روز حضور پیدا کرده است …

۲۷ـ روزه غدیر
قال الصادق (ع) :
صیام یوم غدیر خم یعدل صیام عمر الدنیا لو عاش انسان ثم صام ما عمرت الدنیا لکان له ثواب ذلک. ( وسائل الشیعه ۷: ۳۲۴، ح .۴ )

امام صادق (ع) فرمود :
روزه روز غدیر خم با روزه تمام عمر جهان برابر است. یعنى اگر انسانى همیشه زنده باشد و همه عمر را روزه بگیرد، ثواب او به اندازه ثواب روزه عید غدیر است .

۲۸ـ روز تبریک و تبسم
عن الرضا (ع) قال :
… و هو یوم التهنئه یهنئ بعضکم بعضا، فاذا لقى المؤمن أخاه یقول :
« الحمد لله الذى جعلنا من المتمسکین بولیه أمیر المؤمنین و الائمه (ع) »
و هو یوم التبسم فى وجوه الناس من اهل الایمان… ( اقبال : .۴۶۴ )

امام رضا (ع) فرمود :
عید غدیر روز تبریک و تهنیت است. هر یک به دیگرى تبریک بگوید، هر وقت مؤمنى برادرش را ملاقات کرد، چنین بگوید: « حمد و ستایش خدیى را که به ما توفیق چنگ زدن به ولایت امیرمؤمنان و پیشویان عطا کرد » آرى عید غدیر روز لبخند زدن به چهره مردم با ایمان است…

۲۹ـ پیامبر و ولایت على (ع)
عن ابى سعید قال :
لما کان یوم غدیر خم امر رسول الله (ص) منادیا فنادى: الصلوه جامعه، فاخذ بید على (ع) و قال :
اللهم من کنت مولاه فعلى مولاه، اللهم وال من والاه، و عاد من عاداه. ( بحارالانوار ۳۷: ۱۱۲، ح .۴ )

ابو سعید گوید :
در روز غدیر خم رسول خدا (ص) دستور داد: منادى ندا دهد که: براى نماز جمع شوید. بعد دست على (ع) را گرفت و بلند کرد و فرمود :
خدیا کسى که من مولاى اویم پس على هم مولاى اوست، خدیا دوست بدار کسى را که على را دوست بدارد و دشمن بدار کسى را که با على دشمنى کند .

۳۰ـ زندگى پیامبرگونه
قال رسول الله (ص) :
من یرید ان یحیى حیاتى، و یموت مماتى، ویساکن جنه الخلد التى وعدنى ربى  فلیتول على ابن ابى طالب، (ع)
فانه لن یخرجکم من هدى، ولن یدخلکم فى ضلاله. ( الغدیر ۱۰: .۲۷۸ )

رسول خدا (ص) فرمود :
کسى که مى خواهد زندگى و مرگش همانند من باشد و در بهشت جاودانه اى که پروردگارم به من وعده کرده، ساکن شود، ولایت على بن ابى طالب (ع) را انتخاب کند، زیرا او هرگز شما را از راه هدایت بیرون نبرده و به گمراهى نمى کشاند .

۳۱ـ پیامبر و امامت على (ع)
عن جابر بن عبدالله الانصارى قال: سمعت رسول الله (ص) یقول لعلى بن ابى طالب (ع) :
یا على! انت اخى و وصیى و وارثى وخلیفتى على  امتى فى حیوتى و بعد وفاتى محبک محبى و مبغضک مبغضى و عدوک عدوى. ( امالى صدوق : ۱۲۴، ح .۵ )

جابربن عبد الله انصارى مى گوید :
از رسول خدا (ص) شنیدم که به على بن ابى طالب (ع) فرمود :
اى على، تو برادر و وصى و وارث و جانشین من در میان امت من در زمان حیات و بعد از مرگ منى. دوستدار تو دوستدار من و دشمن و کینه توز تو دشمن من است .

۳۲ـ پایه  هاى اسلام
عن ابى جعفر (ع) قال :
بنى الاسلام على خمس :
الصلوه و الزکوه و الصوم و الحج و الولیهو لم یناد بشىء ما نودى بالولیه یوم الغدیر. ( کافى ۲، ۲۱، ح .۸ )

امام باقر (ع) فرمود :
اسلام بر پنج پایه استوار شده است : نماز، زکات، روزه، حج و ولایت و به هیچ چیز به اندازه آنچه در روز غدیر به ولایت تاکید شده ، ندا نشده است .

۳۳ـ ولایت جاودانه
عن ابى الحسن (ع) قال :
ولیه على (ع) مکتوبه فى صحف جمیع الانبیاء ولن یبعث  الله رسولا الا بنبوه محمد و وصیه على (ع). ( سفینه البحار ۲: .۶۹۱ )

امام کاظم (ع) فرمود :
ولایت على (ع) در کتاب هاى همه پیامبران ثبت شده است و هیچ پیامبرى مبعوث نشد، مگر با میثاق نبوت محمد (ص) و امامت على (ع).

۳۴ـ ولایت و توحید
قال رسول الله (ص) :
ولیه على بن ابى طالب ولیه الله و حبه عباده الله و اتباعه فریضه الله و اولیاؤه اولیاء الله و اعداؤه اعداء الله و حربه حرب الله و سلمه سلم الله عز و جل. ( امالى صدوق : .۳۲ )

رسول خدا (ص) فرمود :
ولایت على بن ابیطالب (ع) ولایت خداست، دوست داشتن او عبادت خداست، پیروى کردن او واجب الهى است و دوستان او دوستان خدا و دشمنان او دشمنان خدایند، جنگ با او، جنگ با خدا و صلح با او، صلح با خداى متعال است .

۳۵ـ روز ناله نومیدى شیطان
عن جعفر ، عن ابیه (ص) قال :
ان ابلیس عدوالله رن اربع رنات :
یوم لعن ، و یوم اهبط الى الارض ، و یوم بعث النبى (ص) و یوم الغدیر. ( قرب الاسناد : .۱۰ )

امام باقر (ع) از پدر بزرگوارش امام صادق (ع) نقل کرد که فرمود :
شیطان دشمن خدا چهار بار ناله کرد: روزى که مورد لعن خدا واقع شد و روزى که به زمین هبوط کرد و روزى که پیامبر اکرم(ص) مبعوث شد و روز عید غدیر.

۳۶ـ ولایت علوى دژ توحید
عن النبى (ص) :
یقول الله تبارک و تعالى :
ولیه على بن ابى طالب حصنى، فمن دخل حصنى أمن من نارى. ( جامع الاخبار : ۵۲، ح .۷ )

پیامبر اکرم (ص) فرمود :
خداوند مى فرمید: ولایت على بن ابیطالب دژ محکم من است، پس هر کس داخل قلعه من گردد، از آتش دوزخم محفوظ خواهد بود .

۳۷ـ جانشین پیامبر
قال رسول الله (ص) :
یا على انا مدینه العلم و انت بابها و لن تؤتى المدینه الا من قبل الباب… انت امام امتى و خلیفتى علیها بعدى، سعد من اطاعک و شقى من عصک ، و ربح من تولک و خسر من عادک. ( جامع الاخبار : ۵۲، ح .۹ )

رسول خدا (ص) فرمود :
اى على من شهر علمم و تو درب آن هستى، به شهر جز از راه درب آن وارد نشوند. … تو پیشواى امت من و جانشین من در این شهرى، کسى که اطاعت تو کند سعادتمند است، و کسى که تو را نافرمانى کند، بدبخت است، و دوستدار تو سود برده و دشمن تو زیان کرده است .

۳۸ـ اسلام در سایه ولایت
قال الصادق (ع) :
اثافى الاسلام ثلاثه :
الصلوه و الزکوه و الولیه، لا تصح واحده منهن الا بصاحبتیها. ( کافى : ۲، ص .۱۸ )

امام صادق (ع) فرمود :
سنگ هاى زیربناى اسلام سه چیز است :
نماز، زکات و ولایت که هیچ یک از آنهابدون دیگرى درست نمى شود .

۳۹ـ ده هزار شاهد
قال ابو عبد الله (ع) :
العجب یا حفص لما لقى على بن ابى طالب!! انه کان له عشره الاف شاهد لم یقدر على اخذ حقه و الرجل یأخذ حقه بشاهدین. ( بحار الانوار : ۳۷، .۱۴۰ )

امام صادق (ع) فرمود :
اى حفص! شگفتا از آنچه على بن ابى طالب (ع) با آن مواجه شد! او با ده هزار شاهد و گواه ( در روز غدیر ) نتوانست حق خود را بگیرد، در حالى که شخص با دو شاهد حق خود را مى  گیرد .

۴۰ـ على (ع) ، مفسر قرآن
عن النبى (ص) فى احتجاجه یوم الغدیر :
على تفسیر کتاب الله، و الداعى الیه، الا و ان الحلال و الحرام کثر من أن احصیهما و اعرفهما، فآمر بالحلال و أنهى عن الحرام فى مقام واحد، فأمرت أن آخذ البیعه علیکم و الصفقه منکم، بقبول ما جئت به عن الله عز و جل فى على امیر المؤمنین و الائمه من بعده، معاشر الناس تدبروا و افهموا یاته، و انظروا فى محکماته و لا تتبعوا متشابهه، فو الله لن یبین لکم زواجره، و لا یوضع لکم عن تفسیره الا الذى انا آخذ بیده. ( وسایل الشیعه : ۱۸، ۱۴۲، ح .۴۳ )

پیامبر اکرم (ص) روز عید غدیر فرمود :
على (ع) تفسیر کتاب خدا، و دعوت کننده به سوى خداست، آگاه باشید که حلال و حرام بیش از آنست که من معرفى و به آنها امر و نهى کنم و بشمارم. پس دستور داشتم که از شما عهد و پایمان بگیرم که آنچه را در مورد على امیرمؤمنان، و پیشویان بعد او از طرف خداوند بزرگ آوردم، بپذیرید .
اى مردم! اندیشه کنید و آیات الهى را بفهمید، در محکمات آن دقت کنید و متشابهات آن را دنبال نکنید. به خدا قسم هرگز کسى نداهاى قرآن را نمى تواند بیان کند و تفسیر آن را روشن کند، جز آن کسى که من دست او را گرفته ام ( و او را معرفى کردم ).

روابط عمومی بنیاد توسعه و عمران موقوفات کشور